Hürriyet

12 Mart 2011 Cumartesi

Keşke hep çocuk kalsaydım...


Çocukken hep büyümek isterdim hem de çabucak... Yuvaya giderken, ilkokula başlayan arkadaşlarıma ne kadar da imrenmiştim, daha dün gibi aklımda... "Ben ne zaman siyah önlük giyeceğim?" diye defalarca annemi soru yağmuruna tuttuğumu hatırlıyorum. Ben  o siyah önlüğü giydim, ortaokul-lise formamı da... O zamanları yaşarken bana bitmek bilmez gelmişti, sanki hiç sonu gelmeyecekti. Ama maalesef bitti...

Ardından ne zaman başlayıp bitiğini dahi anlayamadığım üniversite yıllarım ve sonra iş hayatım... Bir baktım ki büyümüşüm, bir baktım ki sorumluluklarım var ve bir baktım ki dünya artık benim için çok ama çok acımasız bir yer olmuş. İnsanları da daha acımasız ve çirkin...

Şimdiyse keşke hiç büyümeseydim, hep küçük kalsaydım, o saf ve temiz dünyamda mutluydum diyorum. Bu yazı benim gibi çocukluğunu özleyenlere gelsin. Büyümemek gibi bir seçeneğim olsa emin olun onu seçerdim...

1 yorum: